piątek, 21 maja 2010

The Vision Bleak - Set Sail To Mystery (2010)

The Vision Bleak - Set Sail To Mystery

Data wydania: 02.04.2010
Gatunek: gothic metal/horror metal
Kraj: Niemcy

Tracklista:
01. A Curse Of The Grandest Kind
02. Descend Into Maelstrom
03. I Dined With The Swans
04. A Romance With The Grave
05. The Outsider
06. Mother Nothingness (The Triumph Of Ubbo Sathla)
07. The Foul Within
08. He Who Paints The Black Of Night



W trzy lata po wydaniu raczej średniego albumu jakim był "The Wolves Go Hunt Their Prey" niemiecka formacja The Vision Bleak wydała swój czwarty studyjny album, którego tytuł brzmi "Set Sail To Mystery". Ten album był jednocześnie pierwszym z dyskografii tej kapeli jaki poznałem, teraz znam już wszystkie, więc mogę się pokusić o recenzję najnowszego dzieła mistrzów klimatu z dreszczykiem.



Album rozpoczyna się od dziwnego utworu jakim jest "A Curse Of The Grandest Kind". Co w nim dziwnego? Chociażby to, że wokalista ogranicza się do recytowania tekstu, ale recytowanie w rytm muzyki - w sumie nic dziwnego, za tekst posłużył poemat Lorda Byrona. A muzyka jak to bywa z The Vision Bleak jest po prostu niezwykła. Niby nic nadzwyczajnego, ale "Set Sail To Mystery" już na początku przytłacza klimatem tajemnicy i utwór otwierający bardzo "filmowy". Razem z utworem "Descend Into Maelstrom" klimat zmienia się całkowicie. Niby jest to nadal granie wyposażone w ciężką aurę, ale tempo gitar, które tutaj przewodzą świadczy o tym, że mamy do czynienia z bardzo innym numerem niż ten otwierający. Z drugiej strony w przypadku muzyki The Vision Bleak chyba do końca nie możemy mówić o przebojowości, ale o chwytliwości już chyba tak. Praca gitar w tym kawałku momentalnie wpada w ucho, chyba najbardziej charakterystyczna melodia na tym albumie. Ale największym hiciorem na "Set Sail To Mystery" jest kawałek "I Dined With The Swans". Tutaj klimat jest tak ciężki, że można go niemalże kroić nożem. Utwór z jednej strony miażdżący, a z drugiej chyba pierwszy, który może kogoś odsiać. Kogoś niezbyt zaznajomionego z muzyką w tym stylu. W każdym razie klimat masakryczny, do tego wolne tempo i wymiana wokali (z growlu na czysty, z czystego na growl). Magii tutaj dodaje niezwykle melancholijny ton czystego wokalu. Przeplatanki ciąg dalszy, bo "A Romance With The Grave" to podobnie jak "Descend Into Maelstrom" kawałek dynamiczny, choć nie tracący klimatu. Tutaj klawisze sprawiają, że dreszcz przemyka się po plecach. Ale znowu zostają przytłoczone przez charakterystyczne partie gitarowe. Kawałek może nie do końca niszczący, ale muzyka w zwrotkach miażdży pod każdym względem (również prostotą). "The Outsider" sprawia wrażenie w miarę dynamicznego, ale nie do końca tak jest, bo poza niemalże skocznym refrenem klimat jest ciężki i bardzo surowy - to zapewne poprzez udział fortepianu. Kawałek dobry, ale znowu nie wybitny. Najdłuższym numerem na "Set Sail To Mystery" jest "Mother Nothingness (The Triumph Of Ubbo Sathla)" - trwa lekko ponad 8 minut. W sumie to nic dziwnego, bo rozkręca się bardzo wolno. Wokal odzywa się dopiero po drugiej minucie. Klimat tego utworu jest bardzo przygniatający. Mimo tego, że The Vision Bleak określana jest mianem gothic metalowej to w tym numerze sięgają nawet po elementu funeral doom metalu - ciężka atmosfera, walcowata i jednostajna melodia, a do tego dudniący wokal, bardzo znudzonego wokalisty. Można przy tym spokojnie zasnąć, ale można też dostrzec jak muzycy The Vision Bleak potrafią bawić się klimatem. Dalej nie jest dużo żwawiej, bo "The Foul Within" lekko przyspiesza tylko w okolicach refrenu. Tutaj dodatkowo pojawia się tutaj Sophia Brommer dysponująca sopranem. Klawisze w tym numerze bardzo mocno kojarzą mi się z jakimiś tanimi efektami dźwiękowymi w filmach o kosmitach. Album zamyka szybki "He Who Paints The Black Of Night". Numer może niektórym posłużyć jako alarm, który przebudzi ich po dwóch ciężki i wolnych utworach. Zakończenie całkiem niezłe, ale klimat gdzieś ucieka, chociaż orkiestracje pierwsza klasa.

Mając w pamięci pozostałe albumy tej kapeli "Set Sail To Mystery" umiejscowiłbym pomiędzy średnim "The Wolves Go Hunt Their Prey", a świetnym "Carpathia - A Dramatic Poem". Mniej więcej na równi z debiutanckim "The Deathship Has A New Captain". Świetnych numerów na najnowszym wydawnictwie The Vision Bleak nie brakuje, ale palma pierwszeństwa należy się utworowi "I Dine With The Swans", głównie dlatego, że ta kapela klimatem stoi, a w tym numerze atmosfera jest najcięższa, wręcz masakryczna. Dodatkowym smaczkiem jest udział The Shadow Philharmonics, którzy są odpowiedzialni za orkiestracje, jest czego słuchać. "Set Sail To Mystery" masakruje klimatem i na szczęście odcina się nieco od swojego poprzednika.

Ocena: 8/10

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz